Onzichtbaar letsel door hersenletsel
Ze lag daar, in de goot. De weg was nat en haar ogen zag je niet. Alleen haar borstkas ging wild op en neer. Zij ademde dus nog. Maar voor de rest lag zij doodstil. Zij had haar fietshelm nog op. Gelukkig maar, hoopte ik. Was ze bewusteloos? De man bleef maar filmen. Ik schreeuwde aan de andere kant van de tv: “Doe wat!” Maar ik wist ook niet wat de man moest doen. Zou ik ook zo’n man zijn, die door filmde? Misschien alleen uit schrik? Haar lijf moest helemaal in de kreukels liggen. Hoe zou het zijn om te… Ik dacht aan Geert. Hij was gevallen op een afdaling in de bergen. Hij was niet gestorven, maar een leefbaar leven was het niet meer geworden.
Restschade
Ik kwam tot mijn positieven. Ik heb de afloop gisteren al gehoord: een hersenschudding en iets met haar wervels, fracturen geloof ik. Ze was ‘er goed vanaf gekomen’ zeiden de commentatoren. Ik hoopte het ook, maar een vaag gevoel bekroop mij. Het ene moment op weg naar eeuwige glorie die een gouden Olympische medaille zou brengen, het andere moment lag ze letterlijk en figuurlijk in de goot. En los van het sportieve. Wat nu als er restschade is? Brrr…ik moet er niet aan denken. Menigeen heeft daar ervaring mee, het leven lang. Traumatisch hersenletsel heet dat met een duur woord. Je kan dag in dag uit vermoeid zijn, dingen vergeten, een kort lontje hebben, enzovoort. De lijst met onzichtbare beperkingen is lang, te lang. Dat wens je je eigen vijand nog niet toe.
Loser
Als kijker naar de Olympische Spelen heb ik een zwak voor losers, misschien omdat ik er, naar maatschappelijke maatstaven, één ben. Gegokt en verloren. Ik heb mij opgewerkt van eenvoudige arbeidersjongen met een Amsterdams accent tot interim-manager.
Verblind door het geld dat ik kon verdienen ben ik voor mezelf begonnen. Dat ging heel goed totdat ik een herseninfarct kreeg. Toen ging het bergafwaarts met me, ging scheiden en het geld klotste ineens niet meer over de plinten.
NIet geschoten altijd mis en andere clichés
Nu probeer ik met Weerhandig.nl eerlijk mijn brood weer te verdienen en uit de handen van de bijstand te blijven. Onder het mom van; als ik het één keer kan…; eigen boontjes doppen; handen uit de mouwen; niet geschoten altijd mis en andere clichés. Ik kan het in ieder geval proberen.
Wielrenster
Niemand wil zich een loser vinden, ook niet in de Olympische spelen. En er zijn er nogal wat. Er kan er maar één de wedstrijd winnen. Verliezers heb je op competitief vlak. Zoals die wielrenster. Gewoon een heel klein inschattingsfoutje. Was zij te snel afgedaald in haar haast, een steentje op de weg, een plas misschien? Annemiek van Vleuten heet zij. Ook een loser, maar ik hoop met meer geluk. Dat zij nog maar veel wedstrijden mag winnen. En vooral geen onzichtbaar letsel heeft. Vooral dat. Want dat onzichtbaar letsel heeft zij haar leven lang. Ik duim voor haar.
Warning: Undefined array key "heading" on line 13 in file /var/www/vhosts/verdermethersenletsel.nl/httpdocs/templates/partials/blocks/imagetext.phpError log is not writable!