Bjorn heeft hersenletsel, maar gaat moedig voorwaarts
“Al zolang ik praten kan, wil ik vrachtwagenchauffeur worden.” Maar die droom viel voor Bjorn Dragt (30) op 15 juni 2008 in duigen. Hij zit die dag als 18-jarige met twee vrienden in de auto als ze een ernstig auto-ongeluk krijgen. Bjorn, die op de bijrijdersstoel zit, loopt zwaar hersenletsel op. Maar bij de pakken neerzitten doet hij niet. “Ik moest alles opnieuw leren”, vertelt hij. En dat is precies wat hij gedaan heeft, ondersteund door zijn netwerk. Inmiddels timmert hij hard aan de weg om zijn leven de invulling te geven waar hij gelukkig van wordt.
“Toen ik wakker werd na het ongeluk, was ik weer een klein kind. Ik heb 9 weken in coma gelegen, had een hersenkneuzing en mijn hersenstam was aangetast. Ik kon niks meer en moest alles opnieuw leren. Van drinken en eten tot plassen en lopen. Alles was weg”, vertelt Bjorn. Een lange periode van revalideren begint, totdat hij genoeg opgeknapt is om naar huis te gaan.
Actie ondernemen als je iets graag wilt kunnen
Op het moment dat hij ontslagen wordt, heeft hij het grootste deel van zijn oude vaardigheden weer geleerd. “Ik kon weer praten, lopen en eten. Maar rekenen kon ik niet meer, en ik vind rekenen juist heel belangrijk in het leven”, vertelt Bjorn. Hij besluit dat hij ook deze vaardigheid weer wil leren. “Een vroegere basisschooljuf woonde achter ons. Ik ben erheen gelopen, heb aangebeld en gezegd: ‘Ik heb een probleem, ik kan niet meer rekenen’. Zij wilde graag helpen. Daardoor heb ik ongeveer een jaar lang elke zaterdag rekenles gehad, tot ik weer kon rekenen. Veel mensen vinden dat knap, maar ik zie dat niet zo. Ik wilde het gewoon graag weer kunnen, dus zorgde ik dat ik het weer leerde.”
Mogelijkheden bekijken en pakken
Maar nog erger dan het rekenen, vindt hij het dat zijn grote droom om vrachtwagenchauffeur te worden in gevaar is. Toch gaat hij terug naar school om zijn opleiding af te maken. “De arts had er weinig vertrouwen in dat ik het zou halen, maar ik wilde het graag. Dus ging ik ervoor”, zegt Bjorn. Nog hetzelfde schooljaar rondt hij het theoretische deel van zijn opleiding tot vrachtwagenchauffeur af.
“Omdat ik nog teveel last had van mijn hersenletsel, kon ik op dat moment mijn vrachtwagenrijbewijs nog niet halen”, vertelt Bjorn. Want hij heeft door zijn NAH niet alleen moeite met onthouden, structuur behouden in zijn leven en zijn impulsiviteit onder controle houden, ook is hij halfzijdig verlamd. Dat maakt rijden lastig. “Ik kreeg daarom eerst een certificaat. Zodra ik mogelijkheid zag, heb ik alsnog rijlessen genomen en mijn vrachtwagenrijbewijs gehaald. Daardoor kon ik uiteindelijk ook nog mijn diploma ophalen”, vertelt hij glunderend.
Een grote droom die in duigen valt
Uiteindelijk wordt zijn grote droom dus toch realiteit, en rijdt hij als vrachtwagenchauffeur onder andere voor transportbedrijf Viskaal Balkbrug. Totdat het na anderhalf jaar op een dag mis gaat. “Bjorn zakte hier op de zaak in elkaar en kreeg een aanval. Zijn familie was niet bereikbaar, dus ben ik met hem meegereden in de ambulance naar het ziekenhuis. Daar zat ik dan, aan zijn bed”, vertelt Carla Viskaal, mede-eigenaresse van Viskaal Balkbrug. Bjorn blijkt voor de derde keer een epileptische aanval gehad te hebben, waarschijnlijk als gevolg van een operatie waarbij een apparaatje (DBS) in zijn hersenen is gezet om tremor in de rechterzijde van zijn lichaam te onderdrukken. “Daardoor slik ik nu medicijnen en mag ik niet meer rijden”, legt hij uit. “Pas als ik vijf jaar aanval- en medicijnvrij ben, kan ik gekeurd worden om weer te mogen rijden.”
Een tweede ongeluk met lichamelijke gevolgen
Na een paar jaar slaat het noodlot weer toe. Bjorn krijgt een ernstig ongeluk en breekt talloze botten in zijn lijf. Hij moet wéér revalideren. Ondanks dat, richt hij zelf zijn leven in én is hij nog steeds dagelijks met vrachtwagens bezig. Lees verder in het magazine.
Dit is een fragment uit het verhaal van Bjorn. Zijn verhaal is gepubliceerd in Verder met Hersenletsel magazine 2020.
Reageren